De picknickHier wilde ik de codes doorbreken. Me aansluiten bij het architectonisch brutalistische door de rauwe kant van het doek te benadrukken, met strakke vormen, vlakken primaire kleuren, in een eeuwigdurend spel met de structuur.Het toneel is ruw, zonder tekst, zonder uitleg. Het zwart sluit alles af in verschillende diktes en verdunningen.De man die naar God kijkt.De ontluikende natuur.En de toeschouwer midden in de drukte.Het eerste schilderij van deze nieuwe stroming, het nieuwe brutalisme.Het Nieuwe BrutalismeIn de geest van Le Corbusier, van de architecturale brutaliteit. Hier wilde ik een duidelijke, gewelddadige, krachtige interpretatie van de ruimte neerzetten. Soms met een scherpe lijn, soms met een langzame vlakstructuur en het rauwe wit van het voorbereid doek integreren – net als het grijs van het brutalistische beton – door middel van enkele grote kleurmotieven en krachtige zwarte lijnen die ze doorkruisen.Houd minimaal werk: geen overlap van kleuren, geen teksten, geen uitleggen. Alleen een kunstwerk met enkele primaire kleuren. Soms donker groen. Maar vooral zoveel mogelijk ruimte laten voor wit of de egale achtergrond van het doek.Hier houden we het hart van het neo-expressionisme, zijn nervositeit, vast, terwijl we zijn overbodige elementen verwijderen.Hier zoeken we de rauwe expressie, de structuur, het geweld, in... lees verder bij Catawiki
Veilingagenda gebruikt cookies om je een zo goed mogelijke service te bieden. Zie ons cookie statement. Door verder te gaan op deze website stem je in met deze cookies.